Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
W starożytnym świecie lew rywalizował z ludźmi o najwyższą pozycję w łańcuchu pokarmowym. W regionach, w których zaczęła się cywilizacja ludzka, wyznaczają one największego lądowego drapieżnika.
Ludzie zarówno bali się, jak i czcili te stworzenia, a żeby uhonorować ich siłę, zbudowali kukły na ich podobieństwo.
Chińczycy jako pierwsi ozdobili swoje pałace i pomniki lwami opiekuńczymi. Tradycja przybyła wraz z praktyką buddyzmu, gdy rozprzestrzenił się na wschód z Indii. Po raz pierwszy za panowania dynastii Han posągi przedstawiające lwy azjatyckie wkrótce rozprzestrzeniły się w całej Azji Południowo-Wschodniej. Wierzono, że działają jako duchowi obrońcy strzeżonych przez siebie pomieszczeń.
Lwy odegrały również znaczącą rolę w legendzie arturiańskiej. W średniowiecznym romansie Chretiena de Troyes „Yvain, rycerz lwa” bohater ratuje lwa przed wężem. Ta opowieść utrwaliła lwy jako symbol podboju dobra nad złem mocą i męstwem.
Jako takie, lwy towarzyszą pomnikowi na Trafalgar Square w Londynie, pomnikowi Nieznanego Żołnierza w Sofii w Bułgarii i pomnikowi w Lucernie w Szwajcarii, który upamiętnia szwajcarskich strażników, którzy stracili życie w walce.
Ludzie, którzy noszą tatuaż z posągiem lwa, mają wyraźne postrzeganie dobra i zła. Życie się komplikuje, a linie rozmywają się, ale podczas walki ci, którzy noszą tatuaż z posągiem lwa, polegają na swoim moralnym kompasie, aby poprowadzić ich przez wzburzone morza do bezpiecznych zatoczek.
