Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Nauka pływania to coś, co każdy powinien zrobić. Znajomość podstawowych technik nauczanych na lekcjach pływania jest ważna dla bezpieczeństwa w wodzie.
Jeśli jednak chcesz pójść o krok dalej i nauczyć się nowego stylu pływania, techniki uderzeń lub innej techniki pływania w stylu dowolnym, wykraczającym poza podstawy, to jest wiele do wypróbowania. Znajomość wielu uderzeń jest pomocna nie tylko podczas treningu lub zawodów, ale także w różnych sytuacjach awaryjnych.
Wszechstronność pływania może pomóc pływakom długodystansowym czerpać więcej radości, poprawić ich wyczynowe pływanie i zapewnić bezpieczeństwo pływakowi. Podczas pływania do ćwiczeń różne stoki będą wykorzystywać różne grupy mięśni, więc trening zmienia się z każdym cyklem ruchów.
Trening staje się bardziej kompleksowy. W przypadku pływaków wyczynowych zmienność uderzeń czyni z nich wszechstronnych zawodników, a różne uderzenia mogą pomóc w różnych sytuacjach.
Style pływania i uderzenia
1. Freestyle lub pełzanie z przodu
Kiedy ludzie wyobrażają sobie pływanie, mają tendencję do skupiania się na kraulu, znanym również jako freestyle. Jest to jeden z pierwszych uderzeń, których można się nauczyć samodzielnie lub podczas lekcji pływania dla początkujących.
Aby wykonać kompetentne kraulowanie, potrzeba trochę pracy, aby skoordynować oddech, kopanie i ramiona. Aby wykonać kraul, pływak musi być na brzuchu, czyli równolegle do dna basenu.
Odepchnięcie stopami może pomóc w rozpoczęciu rozpędu. Pływak musi zmieniać ramiona do przodu, jak wiatrak, więc ręce działają jak wiosła, popychając wodę pod spodem, gdy zgarniają, a następnie unoszą się nad wodą do tyłu.
Podczas gdy ramiona wykonują ruch wiatrakowy, nogi powinny wykonywać trzepotanie. Ten kopniak to taki, w którym kolana są zablokowane, więc nogi są proste, a palce u nóg spiczaste. Nogi poruszają się naprzemiennie w górę iw dół, pomagając rękom poruszać ciałem w wodzie.
Trzecim aspektem, który musi być skoordynowany z rękami i nogami, jest oddychanie. Musi pasować do stylu pływania, więc głowa powinna być zwrócona na bok, gdy ramię wychodzi z wody. Nie oznacza to, że powinien to być ostry zakręt.
Głowa powinna po prostu oczyścić wodę i być na tyle przejrzysta, aby złapać oddech przed powrotem na dół. Nadmierne skręty głowy mogą rozpraszać i powodować lekkie zatonięcie pływaka.
2. Styl grzbietowy
Nauka stylu grzbietowego jest nieco podobna do robienia kraulu, jeśli chodzi o ruch nóg. Jednak w przeciwieństwie do pełzania z przodu, odbywa się to z tyłu. Jest to dobry sposób pływania dla tych, którzy mają problemy z plecami, ponieważ mięśnie pleców są niewielkie, a ruchy są płynne.
Podczas nauki stylu grzbietowego pływak może po prostu unosić się na plecach. Kiedy są gotowe, muszą wykonać ruch wiatrakowy rękami, tak jak robili to przy uderzeniu przednim. Ramiona przeplatają się z zablokowanymi łokciami, przesuwając się z wody nad głową iz powrotem do wody nad głową.
Ręce przeciągają się przez wodę, aby przesunąć ciało do tyłu. Ramiona wykonują okrężne ruchy, które wykonywały, gdy poruszały się do przodu na brzuchu. Pchnięcie pod wodą przesuwa ciało do przodu, a następnie ramiona wychodzą z wody. Po raz kolejny nogi wykonują trzepotanie, a twarz powinna być skierowana w górę z pępkiem skierowanym do powierzchni.
Ciało powinno być trzymane tak prosto, jak to możliwe, ale dolna część powinna znajdować się tuż pod wodą, aby nogi mogły kopać. Biodra nie powinny jednak schodzić zbyt nisko ani zbytnio się zginać, ponieważ spowoduje to opór i spowolni ruch podkolanowy. Kopanie z bioder z nogami blisko siebie nabierze dobrego rozpędu.
Mimo że oddychanie nie jest tak istotne, jak przy kraulu, ważne jest, aby rytm oddychania wykonywał ruchy, aby pływak miał dobry tlen do dodatkowego wysiłku.
3. Żagle
Żaglówka to udar, którego wiele osób uczy się wcześnie, ponieważ jest łatwy, jeśli wykonuje się go niewłaściwie. Prawidłowo wykonany jest to wyczynowy styl pływania i chociaż jest wolny, wymaga dobrej pracy. Początkujący lubią to, ponieważ oznacza to, że ich głowa nie musi zanurzać się w wodzie, ale gdy pływak poprawia się i zaczyna zanurzać twarz w wodzie, może to zmienić się w świetny trening i rywalizację.
Ten ruch jest podobny do przedniego, ponieważ zaczyna się od zanurzenia brzucha w wodzie. Ramiona poruszają się razem pod wodą wypływającą z piersi, nad głową, a następnie wypychają na obie strony ruchem okrężnym. Podczas gdy ramiona wysuwają się, nogi wykonują z nimi bicz.
Ten rodzaj kopnięcia różni się od kopnięcia z trzepotaniem, ponieważ nogi zaczynają się prosto z tyłu i są unoszone razem do ciała, zginając kolana i biodra. Nogi wypychają się i jednocześnie na bok, a następnie schodzą razem z tyłu. Wygląda podobnie do pływającej żaby.
Po wyuczeniu ruchu ramienia i kopnięcia, pływak musi je skoordynować, aby był napędzany do przodu. Nogi kopią, gdy ręce spoczywają, a nogi prostują się, podczas gdy ramiona pchają do przodu. Zawsze jest ruch popychający ciało do przodu, bez względu na to, gdzie ułożone są ramiona.
4. Motyl
Motyl jest jednym z najtrudniejszych ruchów do opanowania i oferuje fantastyczny trening, jeśli pływak się go nauczy. Nie jest to łatwe do nauczenia. Motyl jest drugim najszybszym uderzeniem używanym w zawodach i wykazuje wielką atletykę.
Motyl to uderzenie, które zaczyna się na brzuchu. Ramiona muszą jednocześnie przechodzić nad głową od tyłu do przodu. Pchają od przodu do wody i to pchanie pociąga ciało do przodu.
Robią to wielokrotnie w stylu wiatraka. Za każdym razem, gdy ręce wchodzą do wody, głowa musi być uniesiona do góry, tak aby głowa i ramiona znajdowały się na powierzchni wody.
Podczas gdy ramiona wykonują ruch motyla, nogi wykonują kopnięcie delfina. Oznacza to, że nogi są trzymane razem w kolanach i kostkach, więc kopią razem. Powinny wyglądać jak poruszający się ogon delfina. To wszystko jest jednym płynnym ruchem.
Aby uczynić to uderzenie jeszcze bardziej skomplikowanym, pływak musi zachować stały oddech w tym samym czasie, gdy ramiona wychodzą z wody, zanim nastąpi kolejny ruch do wody. Głowa wysuwa się z przodu, a ramiona wychodzą. To nie jest zwykły oddech z boku.
5. Skok boczny
Skok boczny jest rzadko używany, jeśli w ogóle, w pływaniu wyczynowym. Ten skok błyszczy, jeśli chodzi o bezpieczeństwo w wodzie. Pływak nie zrobi motyla w tarapatach w wodzie.
Strojenie boczne to styl używany przez osoby, które przeszły trening ratowania życia i muszą kogoś ratować lub oszczędzać energię podczas pływania. Daje to ratownikowi możliwość zarówno podtrzymywania kogoś w wodzie, jak i wyciągania go w bezpieczne miejsce. Uderzenie boczne wykonuje się po stronie, która popycha ciało do przodu za pomocą kopnięcia nożycowego i ruchów ramion (podciągnięć).
Łatwym sposobem na zrozumienie, jak wykonać ruch boczny, jest opisanie go jako zbieranie jabłek. Ramię, które znajduje się na boku w wodzie, sięgnie ponad głowę i udaje, że łapie jabłko. To ramię następnie zbliża się do klatki piersiowej i „daje jabłko” drugiej ręce w miejscu spotkania w klatce piersiowej.
Ręka, która otrzymuje udawane jabłko, jest tą wyjętą z wody na górnej części ciała. To ramię przesunie się do tyłu, udając, że odrzuca jabłko do tyłu. Dolne ramię ponownie sięga do góry, gdy drugie rozciąga się do tyłu.
6. Podstawowy styl grzbietowy
Jest to inny styl niż podstawowy styl grzbietowy. Ten jest łatwy do nauczenia początkujących i poruszania się po wodzie, dlatego nazywa się go elementarnym. Stosowany kopniak to odwrócony styl klasyczny, a ramiona poruszają się jednocześnie pod wodą.
Ten skok jest świetny zarówno dla dzieci, jak i dorosłych, którzy dopiero uczą się pływać, ponieważ pomaga im zachować pływalność i jest łatwy do nauczenia. Jednym ze sposobów nauczenia tego jest nazywanie ruchów, aby były zrozumiałe, szczególnie dla dzieci.
Ręce powinny sięgać do pach i przypominać trochę małpę, potem ramiona powinny wychodzić i rozpostarte szeroko jak skrzydła samolotu. Gdy są wyprostowane, schodzą prosto do boków ciała jak żołnierz stojący prosto. Ten ruch pociągnie ciało przez wodę.
7. Boczny ruch bojowy
To bojowe uderzenie boczne jest techniką pływania, której nauczyły się foki marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych. To taki, w którym można oszczędzać i efektywnie wykorzystywać energię. Jest to połączenie trzech uderzeń, które jest trudne do nauczenia.
Jest to styl klasyczny, przedni i boczny w jednym. Jest to ważne, gdy pływak nie chce być widziany i zachowuje niski profil w wodzie. Uzyskują maksymalną wydajność, pozostając niewidocznymi. Nacisk kładziony jest na równowagę, rotację i długość. Ręce ciągną jak w bokach, a nogi robią trzepotanie, więc woda jest mniej niespokojna.
8. Trudgen
Ten styl jest odmianą stylu bocznego, który został opracowany przez Johna Trudgena, który był angielskim pływakiem. Odbywa się to z boku, a ramiona unoszone są naprzemiennie z wody.
Kopnięcie nożycowe towarzyszy ramionom przy każdym drugim pociągnięciu. Kiedy lewa ręka jest wyjęta z wody, nogi rozsuwają się i przygotowują się do kopnięcia. Gdy ręka schodzi w dół, nogi są prostowane i łączone szybko jak nożyczki. Ciekawą rzeczą w tym skoku jest to, że głowa zawsze znajduje się nad wodą.
Podstawowe umiejętności
Niezależnie od tego, czy celem pływania jest nauka pływania, współzawodnictwo czy ćwiczenia, trzeba się nauczyć i ćwiczyć pewnych podstaw. Każdy pływak musi wiedzieć:
- Prawidłowe oddychanie przy każdym pociągnięciu
- Nauka zanurzania twarzy w wodzie podczas szybowania
- Koordynacja wszystkich części ciała, aby ruch był płynny i nie wyczerpujący
- Różne style uderzeń i odpowiednie techniki ich użycia
Praktyka czyni mistrza
Niezależnie od tego, czy celem pływania jest bezpieczeństwo, współzawodnictwo czy sprawność fizyczna, jedynym sposobem na poprawę jest dużo ćwiczeń. Lekcje mogą pomóc bez względu na to, jak doświadczony jest pływak. Naucz się kochać wodę i szanować ją.
